Wybór odpowiedniej protezy jest kluczowy dla komfortu i zdrowia pacjenta. Protezy zębowe są stosowane w celu zastąpienia utraconych lub uszkodzonych zębów, a ich rodzaj zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta. W artykule omówimy różnice między protezami stałymi a ruchomymi, aby pomóc w podjęciu właściwej decyzji.

Jakie są główne różnice między protezami stałymi a ruchomymi?

Protezy stałe są mocowane na stałe do szczęki lub żuchwy pacjenta, co zapewnia większą stabilność i wygodę podczas jedzenia czy mówienia. Zazwyczaj są to korony, mosty czy implanty, które są mocowane do istniejących zębów lub implantów. Protezy ruchome natomiast są wyjmowane przez pacjenta na noc oraz do czyszczenia. Mogą być to protezy szkieletowe, akrylowe czy nylonowe. Ruchome protezy opierają się na dziąsłach i sąsiadujących zębach, co może prowadzić do ich nadmiernego obciążenia.

Wybór rodzaju protezy zależy od stanu uzębienia pacjenta oraz jego oczekiwań. Protezy stałe są polecane osobom, które mają utracone pojedyncze zęby lub ich niewielką liczbę. W takich przypadkach można zastosować korony, mosty lub implanty, które będą wyglądać i funkcjonować jak naturalne zęby. Protezy ruchome są stosowane w przypadku braku większej liczby zębów, gdy nie ma możliwości zastosowania protez stałych. Klinika stomatologiczna w Lesznowoli oferuje szeroką gamę usług w zakresie protetyki, pomagając pacjentom dobrać odpowiedni rodzaj protezy.

Czy istnieją przeciwwskazania do stosowania protez stałych lub ruchomych?

W przypadku protez stałych istnieją pewne przeciwwskazania, takie jak brak wystarczającej ilości kości do umieszczenia implantu czy zaawansowane choroby przyzębia. W takich sytuacjach lekarz może zdecydować się na zastosowanie protezy ruchomej jako alternatywy. Z kolei protezy ruchome mogą być niewskazane u osób z silnymi reakcjami alergicznymi na materiały używane do ich produkcji czy też u pacjentów z problemami związanych z utrzymaniem higieny jamy ustnej. W każdym przypadku decyzja o rodzaju protezy powinna być podejmowana indywidualnie przez lekarza i pacjenta po szczegółowej analizie stanu uzębienia oraz możliwości leczenia.